Εχινατσια
Κύρια Συστατικά: Αλκαμίδια, Κιχωρικό οξύ, Εχινακοσίδες
Γεωγραφικη Εξαπλωση
Το γένος Echinacea είναι πολυετής πόα με χαρακτηριστικά άνθη που εντοπίζεται στην Κεντρική και Βόρεια Αμερική όπου αναπτύσσεται σε μεγάλες και ξηρές πεδιάδες και ανοιχτές δασώδεις περιοχές. Δύο από τα είδη του πολύ σημαντικού αυτού γένους είναι καταχωρημένα ως είδη υπό εξαφάνιση στις ΗΠΑ. Έχει εισαχθεί ως καλλιεργήσιμο φυτό σε περιοχές τηε βόρειας και ανατολικής Αφρικής και της Ευρώπης.
Ιστορικα Στοιχεια
Η Εχινάτσια παίρνει το όνομά της από την Αρχαία Ελληνική λέξη ἐχῖνος, που σημαίνει σκατζόχοιρος, λόγω του ακανθώδη κεντρικού δίσκου της. Η Εχινάτσια καλλιεργείται συχνά μόνο για την καλλωπιστική της αξία σε κήπους, λόγω των εντυπωσιακών ανθέων της (Ιατρού, Λάμαρη, Δημητρέλλος, & Τσακίρη, 2014).
Χρησεις Στην Θεραπευτικη
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εκτεταμένη έρευνα γύρω από τις ανοσοδιεγερτικές και ανοσορυθμιστικές ιδιότητες του φυτού με πολύ θετικά αποτελέσματα στη μείωση της διάρκειας των ασθενειών και τη μείωση του κινδύνου για λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού. Βάσει meta-ανάλυσης (Shah,, Stephen, White, Rinaldi, & Coleman, 2007) η οποία συγκέντρωσε στοιχεία της μέχρι τότε υπάρχουσας βιβλιογραφίας, η Εχινάτσια προσφέρει μειωμένη συχνότητα και διάρκεια κρυολογήματος.
Φυτοχημικη Συσταση
Κατά τη χημική ανάλυση της Echinacea, έχουν εντοπιστεί πολυάριθμες χημικές ενώσεις, όπως τα αλκαμίδια. Επιπλέον, περιέχονται παράγωγα καφεϊκού οξέος τα οποία είναι αποτελεσματικά αντιοξειδωτικά σε συστήματα παραγωγής ελευθέρων ριζών και έχουν αντι-φλεγμονώδη δραστικότητα. Η κύρια δραστική από αυτά τα παράγωγα είναι το κιχωρικό οξύ. Περιέχει επίσης πολυσακχαρίτες και φαινολικούς γλυκοζίτες, τις εχιν(ακ)οσίδες (Σουλελές, 2000).
- Shah,, S., Stephen, S., White, M., Rinaldi, M., & Coleman, C. (2007). Evaluation of echinacea for the prevention and treatment of the common cold: a meta-analysis. The Lancet Infectious Diseases, 473-480.
- Ιατρού, Γ., Λάμαρη, Φ., Δημητρέλλος, Γ., & Τσακίρη, Μ. (2014). Κατάλογος Αρωματικών & Φαρμακευτικών Φυτών “Re.herb”. (Π. Πάτρας, Ed.) Πάτρα: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ .
- Σουλελές, Χ. Ν. (2000). Φαρμακογνωσία. Θεσσαλονίκη: Πήγασος.