Ροδι
Δραστικά συστατικά: Πουνισικό οξύ
Γεωγραφικη Εξαπλωση
Το Ρόδι είναι αυτοφυές φυτό της Ασίας, από τη Μέση Ανατολή έως τα Ιμαλάια. Καλλιεργείται στο μεγαλύτερο μέρος της Μεσογείου και της Τροπικής Αμερικής. Έχοντας διαφύγει από τις καλλιέργειες, έχει εγκατασταθεί πλέον και σε περιοχές της Νοτίου Ευρώπης και της Νοτιοανατολικής Αμερικής.
Ιστορικα Στοιχεια
Το γένος στο οποίο ανήκει το Ρόδι ονομάζεται Punica, όνομα που δανείζεται από την ομώνυμη αρχαία φοινικική πόλη της Βορείου Αφρικής. Η ονομασία αυτή αποδόθηκε κατά τον 3ο αιώνα π.Χ., όταν οι ρωμαϊκές λεγεώνες κατά την πορεία τους εναντίον της Καρχηδόνας συνάντησαν στην πόλη Punica ροδιές. Τέλος, το φυτό αυτό αναφέρεται και στην Παλαιά Διαθήκη με την ονομασία ‘rimmon’ και θεωρείτο ιερό δέντρο.
Χρησεις Στην Θεραπευτικη
Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν τις ‘πελετιερίνες’, ασυνήθιστα αλκαλοειδή με αντιελμινθικές και αντι-αμοιβαδοειδικές ιδιότητες. Στη λαϊκή θεραπευτική χρησιμοποιούνται λόγω των στυπτικών ιδιοτητων τους για τη θεραπεία διάφορων παθήσεων, όπως κοψίματα, κολπικές εκκρίσεις, ουλίτιδα κ.α.. Ο χυμός του Ροδιού περιέχει πολυφαινολικά αντιοξειδωτικά που προστατεύουν από καρδιακές παθήσεις, καθώς διατηρεί τις αρτηρίες εύκαμπτες και μειώνει τις φλεγμονές στο εσωτερικό των αιμοφόρων αγγείων
Φυτοχημικη Συσταση
Το Ρόδι αποτελεί σημαντική πηγή ελαγικού οξέος, αντιοξειδωτικών και πουνισικού (ή πουνικικού) οξέος. Το τελευταίο είναι λιπαρό οξύ , πολύ ωφέλιμο για την ανάπλαση των κυττάρων και την αναπαραγωγή. Ο χυμός των καρπών είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε βιταμίνες A, C και E καθώς και ιχνοστοιχεία όπως ασβέστιο, φωσφόρο, κάλλιο, σίφηρο, φολικό οξύ, νιασίνη, θειαμίνη και ριβοφλαβίνη. Ο φλοιός της ρίζας, τα φύλλα και ο φλοιός των καρπών περιέχουν ταννίνες.
