Αχιλλεα
Γεωγραφικη Εξαπλωση
Η Αχιλλέα είναι φυτό που αναπτύσσεται κυρίως σε ξηρά μέρη. Εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές της Ευρώπης καθώς και στην Κεντρική Ρωσία. Η ευρεία εξάπλωση του γένους σε όλον τον κόσμο, συνετέλεσε στην χρήση των ειδών από τις τοπικές κοινωνίες στην παραδοσιακή Ιατρική ως φάρμακα. Η Αχιλλέα αναφέρεται σε κείμενα του Διοσκουρίδη, ο οποίος τη χρησιμοποιούσε για τη δυσεντερία σχετιζόμενη με τη χολέρα ή και άλλες νόσους.
Ιστορικα Στοιχεια
Σύμφωνα με τη μυθολογία, το βότανο δόθηκε στον Αχιλλέα από τον Κένταυρο Χείρωνα. Ο θρύλος λέει πως η Αχιλλέα φυτρώνει από τη σκουριά που έπεσε στο χώμα από το δόρυ του Αχιλλέα για να θεραπεύει πολλούς συντρόφους του στον Τρωικό Πόλεμο. Σύμφωνα με άλλο μύθο, όταν ο Αχιλλέας πληγώθηκε από το δηλητηριασμένο βέλος του Πάρι, η θεά Αφροδίτη κλαίγοντας τον συμβούλεψε να πάρει την Αχιλλέα, ως το καλύτερο βότανο για τις πληγές. Από αυτόν το μύθο το φυτό παίρνει και άλλες ονομασίες όπως ‘Δάκρυ της Αφροδίτης’ ή ‘Χαμόγελο της Αφροδίτης’.
Χρησεις Στην Θεραπευτικη
Η Αχιλλέα έχει εγκριθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων σε μορφή κονιοποιημένης πόας και εκχυλισμάτων της ως παραδοσιακό φυτικό φαρμακευτικό προϊόν. Στο πλαίσιο αυτό χρησιμοποιείται για τη συμπτωματική θεραπεία σπασμωδικών γαστρεντερικών διαταραχών, σπασμών σχετικών με την έμμηνο ρύση και στην προσωρινή απώλεια της όρεξης.
Φυτοχημικη Συσταση
Έχει ταυτοποιηθεί ένας μεγάλος αριθμός συστατικών του φυτού, με την ευκαλυπτόλη να αποτελεί το κυριότερο συστατικό του ελαίου του. Επιπλέον, περιέχει ενώσεις όπως η βορνεόλη, τα οποία θεωρούνται ως κύρια αντιμικροβιακά συστατικά. Από τα εναέρια τμήματα του φυτού έχουν επίσης απομονωθεί φλαβονοειδή και άλλα σεσκιτερπένια.
